Bir gьn qonşuları mollaya bir qonaqlıq verdirmək istəyirlər. Bir qış gecəsi yığışıb mollanın yanına gəlirlər. Oradan-buradan sцhbət aзırlar, axırda mətləb ьstьnə gəlib deyirlər:
- Molla, bir şərtimiz var, əgər yerinə yetirdin, biz sənə bir qonaqlıq verəcəyik, yox, şərti yerinə yetirmədin, sən bizə qonaqlıq verməlisən.
Molla soruşur:
- Deyin gцrьm, o necə şərtdir? Mənim əlimdən gəlməyən iş olmaz.
Deyirlər:
- Bu gecə səhərə qədər şəhər meydanзasında dayanarsan. Heз bir dalda yerə girməzsən. Heз yerdə qızışmazsan. Bu şərti yerinə yetirmək hər igidin işi deyil. Biz daldadan tamaşa eləyəcəyik. Bu şərti yerinə yetirə bildin, biz sənə qonaqlıq verəcəyik, yetirə bilmədin, sən bizə qonaqlıq verməlisən.
Molla meydanзada səhərə kimi dayanmalı olur. Səhər tezdən molladan soruşurlar:
- Gecəni necə keзirdin?
Molla deyir:
- Hər yer qardı, kьlək əsib qarı adamın uz-gцzьnə зırpırdı. Bərk qaranlıq idi. Şəhərin lap kənarından bir işıq gəlirdi...
Biri mollanın sцzьnь kəsib deyir:
- Bu olmadı. Şərti yerinə yetirə bilməmisən. Sən kənardan gələn işıqdan qızınmısan.
Bu sцzь başqaları da təsdiq edirlər. Molla nə qədər eləyir, onun dьz sцzьnu qəbul etmirlər. Molla qonaqlıq verməli olur. Sabah axşam yığışıb mollanın evinə gəlirlər. Gecə saat ikiyə qədər gцzləyirlər, yemək gəlib зıxmır. Hәr dəfə mollaya: - Yemək necə oldu? - deyəndә molla cavab verir:
- Bu saat olacaq, darıxmayın.
Gecə saat ьз olur, yenə yemək gəlmir. Axırda dilxor olurlar:
- Molla, az qala səhər aзılsın.
Molla deyir:
- Oturun, bu saat xцrək gətirim.
Molla gedir, ha gцzləyirlər, molla gəlib зıxmır. Qonaqlar hər yeri axtarırlar, mollanı tapmırlar. Axırda mollanı bağзanın iзində tapırlar. Gцrьrlər ki, molla hьndur зinar ağacının başında bir qazan asıb, зinarın dibində də bir şam yandırıb gцzləyir.
Onlar deyirlər:
- Molla, bu nə işdi?
Molla deyir:
- Xцrək bişirirəm, gцrmьrsьnьz?
Deyirlər:
- Зinarın başında qazan asmısan, dibində də şam yandırmısan, şam da qazanı qaynadarmı?
Molla gьlьb deyir:
- Nə tez yadınızdan зıxartdınız? Bəs gecə qar-boranda ьз ağaclıq yoldan işıqla qızınmaq olar, зinarın başındakı qazan dibindəki şamdan isinməz?

FİL İKİ OLDU

Deyirlər, Teymurləng ordusunda fil də saxlayırmış. Filləri ayrı-ayrı kəndlərə gцndərirmiş ki, orada saxlasınlar. Fillərdən birini də Molla Nəsrəddin olan kəndə gцndərir. Teymurləngin qorxusundan kimsə filə toxunmur. Fil kefi nə istəyir eləyir, əkin-zəmini, bağ-bağatı, bostanı yeyib tərg edir. Kəndlilər filin əlindən lap təngə gəlirlər. Onlar yığılıb mollanın yanına gəlirlər:
- A molla, bu fil bizdә istahat qoymadı, gəl qabağa dьş. Əmirin yanına gedək, dərdimizi ona deyək, bəlkə bir rəhmi gəldi, fili apardı.
Molla razı olur. Onlar Teymurləngin yanına yola dьşьrlәr. Yolda kəndlilər Teymurləngin qorxusundan ikibir-ьзbir qaзıb dağılırlar. Teymurləngin qapısına зatanda molla baxır ki, hamı qaзıb, təkcə цzь qalıb, цz-цzьnə deyir:
- Yaxşı, gцrьn sizin başınıza nə oyun gətirəcəyəm. Teymurləng ondan soruşur:
- Molla, nə uзьn gəlmisən?
Molla deyir:
- Əmir sağ olsun, bizim kəndə bir fil qonaq gцndərmisən. Bundan зox razıyıq. Ancaq fil tək olduğundan səs-kьyьndən dayana bilmirik. Kəndlilər də mənimlə gəlmişd, cəsarət eləyib iзəri girmədilər. Xahiş edirik, bir dişi fil də gцndərəsən.
Teymurləngin mollanın sцzьndən xoşu gəlir, ona зoxlu ən'am verir. Əmr eləyir ki, o kəndə bir dişi fil də gцndərsinlər. Molla da aldığı hədiyyəni gцtьrьb sevinə-sevinə evinə gəlir. Kəndlilər onu gцrьb soruşurlar:
- Molla, nə oldu?
Molla cavab verir:
- Gцzьnьz aydın, filin o biri tayı da gəlir.

Əvvələ qayıt

QONŞU TOYU

Bir gьn mollanın qonşuluğunda toy varmış. Зalıb oxuyur, yeyib-iзirmişlər. Bu zaman mollanın arvadının qışqıra-qışqıra qaзdığını gцrьrlər:
- Ay aman, kцmək eləyin, molla məni цldьrdь!
Molla da əlində bir yekə ağac arvadını qovur:
- Daha bəsdi. Lap boğaza gəlmişəm, otuz ilin acığını səndən alacağam.
Qonşuda olan toy adamları tцkьlьb arvadı həyətdə gizlədirlər, mollanı da evə aparıb məzəmmət eləyirlər. Ev sahibi gəlib deyir:
- Bu lap yaxşı iş oldu. Biz mollanı toya зağırmamışıq, gərək bizi bağışlasın. Цz ayağı ilə gəldiyi uзьn ondan razıyıq.
Ortaya yemək-iзmək gəlir, paxlava da qoyulur. Molla bir yandan məzəli-məzəli danışıb məclisi şənləndirir, adamları gьldьrьr, bir yandan da paxlavaları iзəri цtьrьr. Bir qədərdən sonra molla deyir:
- Bizim arvadın baxtı var. Əgər buraya gəlməsəydi, qulağından tutub divara mıxlamışdım.
Danışa-danışa paxlavaları da цz tərəfinə зəkir. Yeyib doyandan sonra sцzьn duzьnu deyir:
- Bizim qonşu toy eləyib bizi зağırmadı. Arvad ilə fikirləşdik, axırda bu oyunu dьzəltdik. Mən avradımdan зox razıyam. Onu da зağırın

Добавлено (2006-11-12, 0:49 Am)
---------------------------------------------
YƏQЭN DOVЮAN AZIB

Bir gьn Molla Nəsrəddin bazara зэxэr. Bazarda gəzəndə gцrьr ki, bir ovзu iki dovюan satэr. Molla cibində olan pulunu verib dovюanlarэn ikisini də alэr və evə aparэr. Arvadэ dovюanlarэ gцrьb molladan soruюur:
- A kiюi, bu dovюanlarэ nə ьзьn almэsan?
Molla cavab verir:
- Arvad, səs salma, darрanэ aldadacaрam, pul qazanacaрam.
Arvad soruюur:
- A kiюi, dəli-zad olmamэsan ki? Sən bunlarla nə cьr pul qazana bilərsən?
Molla deyir:
- Arvad, dovюanэn birini evdə baрlayaзaрam, birini də darрaya aparacam. Sən bir yaxюэ aю biюirərsən, bostandan da bir yemiю dərib gətirərsən. Sonra nə eləyəcəyəm, цzьm bilərəm.
Arvad aю biюirməkdə olsun, molla da dovюanэn birini evdə dirəyə baрlayэr, birini də gцtьrьb darрanэn yanэna gedir. Salam-kəlamdan sonra molla deyir:
- Darрa, adam dili bilən bir dovюanэm var. Əlim aюaрэ dьюdьyьndən satmaq istəyirəm. Heyfim gəlir ki, onu hər adama satam. Sənə layiq olduрu ьзьn gətirmiюəm.
Darрa ondan soruюur:
- Necə adam dili bilir? Heyvan da adam dili bilərmi?
Molla deyir:
- Mən nə desəm baюa dьюьr.
Darрa deyir:
- Elə юey olmaz, buna inanmэram.
Molla deyir:
- Эstəyirsən, bu saat sэnayaq.
Darрa razэ olur. Molla aрzэnэ dovюanэn qulaрэna dirəyib deyir:
- Dovюan, get evdə arvada de ki, bir yaxюэ aю biюirsin, bir-iki də yemiю alsэn, bu saat darрa ilə gəlirik.
Molla sцzunь qurtarэb dovюanэ buraxэr. Dovюan qaзэb gцzdən itir. Bir qədər mьkalimədən sonra molla darрaya deyir:
- Zəhmət зək, dur bizim evə gedək.
Molla darрanэ gцtьrьb evinə aparэr. Molla baxэr ki, aю dəmə qoyulub, yemiюin iyi evi gцtьrьb. Qaldэ dovюan. o da evdədi. Molla цzьnь dovюanэ gцrməyən kimi gцstərib deyir:
- Arvad, dovюan gəlib зэxdэmэ?
Arvadэ mətləbi o saat baюa dьюьb deyir:
- Gəlib зэxэb. Ona nə tapюэrmэюdэn hamэsэnэ eləmiюəm.
Darрa bunu gцrən kimi mollanэn sцzlərinə tamam inanэb deyir:
- Molla, dovюanэn qiyməti neзədi?
Molla deyir:
- Darрa, ucuz verirəm. Min tьmən.
Darрa o saat mollaya min tьmən verib dovюanэ ondan alэr, boрazэndan ipi aзэb qulaрэna deyir:
- Get bizim evə, arvada de, bir yaxюэ yemək hazэrlasэn, molla ilə gəlirik.
Darрa dovюanэ buraxэr. Dovюan qaзэb gцzdən itir. Bəli, gəlib gцrьrlər ki, darрanэn arvadэ dəhlizdə oturub. Darрa soruюur:
- Arvad, dovюan gəldimi?
Arvad cavab verir:
- Dovюan nədi?
Darрa deyir:
- Dovюan gəlib sənə demədimi molla ilə gəlirik, hazэrlэq gцr?
Arvad elə bilir ki, ərinin baюэna hava gəlib:
- A kiюi, yəqin sən azarlamэsan, get mollaya dua yazdэr.
Darрa bьtьn əhvalatэ arvadэna, mən sizə sцhbət elədiyim kimi danэюэr. Arvad mətləbi baюa dьюьb deyir:
- A kiюi, nahaq dovюanэ əldən buraxmэsan, Mənə elə bir xəbər aparэb-gətirən dovюan lazэmdэ. Onda arvadlar mənim haqqэmda heз sцz deyə bilməzlər, gцrərlər ki, aydan arэ, sudan duru bir arvadam.
Darрa mollaya deyir:
Molla, bəs dovюan necə oldu?
Molla cavab verməmiю arvadэ dillənir:
- A kiюi, yəqin dovюan bizim evimizi tanэmayэb baюqa yerə getmiюdir.
Molla əlьstь soruюur:
- Darрa, bəs sən dovюanэ evə gцndərəndə evinizin yerini demədin?
Darрa deyir:
- Yox, yadэmdan зэxэb deməmiюəm.
Arvadэ darрanэ danlamaрa baюlayэr:
- Gцr nə axmaqsan, ki, elə dovюanэ daрa-daюa salmэsan, əlimizdən зэxarmэsan.